Het is koud. Tenminste dat vind ik na elf dagen Kos. Ja lieve RJC-ers, ik moet het opbiechten, ik ben op vakantie geweest in het buitenland. Ik heb in het voorseizoen de Griekse hitte gezocht, maar blijf in het hoogseizoen in Nederland en doe het dus net even andersom als vele andere Nederlanders (hoop dat jullie nu al minder boos op mij zijn).
Op Kos heb ik een aantal bijzondere ontdekkingen gedaan. De eerste is dat het Griekse volk bestaat uit, zo mogelijk, de grootste lapschwanzen van de EU. Het is werkelijk onvoorstelbaar wat voor zooitje zij kunnen maken van een land dat zoveel schatten kent. Dat zij in onafgebouwde huizen gaan wonen is tot daaraantoe. Maar dat zij een nieuw hotel bouwen wanneer het oude een beetje verouderd is en dat oude niet slopen maar alleen de luiken dichtdoen is toch wel heel stom. Overal op Kos staan hotels weg rotten en dat is een erg jammer voor het landschap. En dan de cultuurhistorische schatten. Op Kos zijn er talloze Romeinse sites waar de hele infrastructuur nog zichtbaar zou kunnen zijn, ware het niet dat ze er geen donder mee doen. Dit in tegenstelling tot het onkruid dat wel bezit heeft genomen van deze plekken... Maar het vreemdst was nog wel een kasteel van een paar honderd jaar oud waar we toevallig langskwamen. De Kossenaren hadden geprobeerd het te exploiteren, zo was te zien. Er stonden vrij nieuwe loketten waar nog niet lang geleden kaartjes gekocht konden worden. En er stonden talloze lichtbakens, die voor een prachtig lichtspel zouden hebben gezorgd. Maar het zal niet hebben gelopen. Want het loket was dicht, de poort stond open, de lampen waren uit en de deuren naar de kapelletjes die nog intact waren stonden op een kier (jammergenoeg ook voor de vandalen). Het was dus niks meer, behalve voor de liefhebber van onkruid (die kan dus zijn hart ophalen op Kos).
Maar voor wie nu dacht dat ik een vreselijke vakantie heb gehad, nou nee. Ondanks mijn eerste ontdekking dat de Grieken een zeer vriendelijk maar ook (hier volgt de understatement van het jaar) vreselijk rommelig volk zijn hadden zij iets anders wel door. Want het hotel waar we zaten was perfect geel. Alle entertainment voor gezinnen die je maar kon verzinnen boden zij aan (en ik was met mijn hele schoonfamilie inclusief kinderen). En omdat de gele groep ook wel wat in de omgeving zoekt, maakten ze uitstapjes makkelijk (gelukkig, want af en toe had ik dus zo'n uitstapje nodig). In het hotel kon je de auto regelen, de scooter huren, de buggy charteren en noem het maar op. En 's avonds streek je dan weer neer in het hotel waar met de hele familie gegeten werd.
Kortom: intussen is op Kos Gastvrij Nederland ook geïmplementeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten